Sıtkı Şeremetli – Sütun

Sürekli hava değişimi nedeniyle hastalandım. Doktora gittim. İşinde uzman doktor arkadaşım gerekli tüm tetkikleri yaptı ve tedaviyi uygulamaya başladı. Sonra ekledi, “Hem sigarayı bir an önce bırakmalısın… Aslında o da sigara içiyordu. Ben de gözlerinin içine baktım ve ‘Eh, senin de bırakman lazım…’ dedim, “Evet ama ben değilim. hasta.” “Tamam,” dedim, “hastalar sigarayı bırakırsa daha etkili olur. “
Ben de ona Gandhi’nin ünlü hikayesini anlattım…
Gandhi’nin şeker hikayesi
“Haftada bir öğleden sonra Gandhi insanların isteklerini dinliyor ve sorularını yanıtlıyor. Dört saatlik bir köyden on yaşındaki oğluyla birlikte bir kadın geliyor, saatlerce bekliyor ve sonunda Gandhi’nin huzuruna kabul ediliyor. kadın ne istiyorsa kendisi için bir şey istemediğini söylüyor ve oğlunun evdeki bütün tatlıları yediğini ve onu dinlemediğini söylüyor.
– Oğluma tavsiye ederim, ona tatlı yememesini söyle! Sözlerimi dinlemediğini, seni çok sevdiğini, sana saygı duyduğunu ve sözünü dinlediğini söylüyor.
Gandhi sessizce çocuğa annesinin söylediklerinin doğru olup olmadığını sorar. Çocuk önüne bakar ve utangaç bir şekilde gülümser. Gandhi kadınlara döner ve
40 gün sonra bebeğinizle gelin, diyor.
Kadın dört saatlik bir uçuştan geldiğini ve saatlerce kuyrukta beklediğini söylüyor;
“İki dakika konuşamaz mısın?” diyor.
Gandhi 40 gün sonra gelmeleri konusunda ısrar edince çaresizlik içinde oradan ayrıldı ve köyüne geri döndü. Kırk gün sonra yine 4 saat yol yürür, sıraya girer ve ne istediğini söyleme sırası kendisine geldiğinde Gandhi;
– Hatırlıyorum, çok tatlı yiyen oğlun için gelmiştin, diyor ve çocuk yanına oturuyor. onun gözlerine bakmak
Çok fazla şeker sizin için iyi değil. İstersen bırakabilirsin. Bir düşün ve bana burada bir söz söyle. Şekeri bırakmaya karar verirseniz, iyi bir karar vermiş olursunuz, diyor.
Çocuk, Gandhi’nin gözlerindeki sevgi ve ilgiden çok etkilenmiş ve gözlerinin içine bakarak bir daha şeker yemeyeceğine söz vermiş. Gandhi kadına döner;
Artık gidebilirsin, oğlun artık şeker yemeyecek, diyor.
Kadın oğlunu alır ve gider.
Üç gün sonra aynı kadın tekrar Gandhi’nin karşısına çıktı ve bu sefer yalnız Gandhi kadını tanıdı ve dedi ki;
-Oğlunuzun şeker yemesine ne oldu? Diye sordu.
kadın öfkeyle
– Hayır oğlum tatlı yemez ama ben sana kızgınım. Neden beni 40 gün beklettiniz ve bu kadar yolu iki kere gittiniz. Çocukla konuşması iki dakikadan fazla sürmedi. İlk geldiğinde yapacağını söylememiş miydin? o diyor.
Gandi gülümser.
– İlk defa söyleseydim sözlerimin bir etkisi olmazdı çünkü o zaman ben de tatlı yiyordum. Kırk gün şekeri bıraktım ve şekeri bıraktığımdan emin oldum. Ondan sonra oğlunla konuştum. Söylediklerime inandığımı gözlerimden gördü. O zaman sözlerimin onu etkilediğini söylüyor.
Kadın hiçbir şey söylemeden Gandhi’nin önünde saygıyla eğilir, ayaklarına dokunur ve gider.
Sözlerin bittiği yerde hayatın kendisi başlar.