Adem aleyhisselâm günahına çok ağlamış, dağların arasındaki düzlüklerden yaşlar akmış ve bu gözyaşlarından güzel ağaçlar yeşermiştir. Cebrail aleyhisselâm ona şöyle demiştir:
– Allah’ın Evine (Kabivi) gidin, Zilhicce’nin on gününe kadar sabırla bekleyin ve sonra Allah’a tövbe edin.
Sonra Âdem (a.s) yola çıktı ve Kabe’ye gelerek bir hafta Beyt’i tavaf etti ve ağladı.
“La ilahe illâ ente subhâneke ve bi hamdike amiltu sûen ve zalemtü nefsi fagfir li ve ente hayrul afirin. Verhamni inneke ente erhamür rahim.”
Anlamı: Senden başka ilah yoktur ey Allah’ım! Ben senin en büyük eksikliğinim ve seni övüyorum. Günah işledim, kendime zulmettim. Beni affet: Sen en iyi affedensin. bana merhamet et. Sen merhamet edenlerin en merhametlisisin. “
Bu nedenle Allah ona şöyle vahyetti:
– Ey Adem! Acizliğine merhamet ediyorum, günahını bağışlıyorum, tövbeni kabul ediyorum.
Müslümanların, Efendimize isyan eden, efendilerine isyan eden ve arzularına boyun eğdikten sonra Allah’a yönelip tövbe eden kölelerinin durumu da budur.
Zilhicce (10) gününde bir kul efendisine itaat ederse, Cenab-ı Hak ona rahmet eder ve lütfuna mağfiret eder.
Tanrı yargımızı bağışlasın.
Kaynak: Sirul Esrar Duası.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın